Ernst Gideon von Laudon
Jeden z najważniejszych austriackich dowódców wojskowych XVIII wieku. Urodził się 13 lutego 1717 r. na farmie w Tootzen na terenie dzisiejszej Łotwy. W 1744 r. wstąpił na służbę austriackiej monarchini Marii Teresy. Wyróżnił się w wielu bitwach, w których brał udział w randze od gubernatora do marszałka polnego. W 1789 r. odniósł swoje największe zwycięstwo - wyzwolenie Belgradu spod panowania osmańskiego. Kiedy w 1790 roku pojawiła się możliwość nowej wojny z Prusami, siedemdziesięciotrzyletni wówczas Laudon został mianowany głównodowodzącym wszystkich austriackich armii i generalissimusem. Przeniósł się na Morawy do Nowego Jiczyna, gdzie armia austriacka miała swoją kwaterę główną, aby stamtąd kierować przygotowaniami do wojny. Tutaj jednak poważnie zachorował i zmarł na zapalenie płuc 14 lipca 1790 roku.