* 12.5.1856 (Pulkava) - † 26.11.1932 (Baden)

Josef Rotter Starszy był przedsiębiorcą z Nowego Jiczyna, właścicielem fabryki, założycielem fabryki opraw oświetleniowych i politykiem miejskim. Został zwolniony 26 sierpnia 1878 roku. W następnym roku, w lutym, był już głównym brygadzistą w warsztacie Juliusa Šustali w Kopřivnicach, gdzie produkowano latarnie powozowe. Następnie zdecydował się na założenie własnej firmy w Nowym Jiczynie, co uczynił na podstawie własnego wniosku do Starostwa Powiatowego w Nowym Jiczynie. Wniosek został rozpatrzony pozytywnie i we wrześniu Josef Rotter wynajął pokój przy ulicy Dolnobranská 20, gdzie w podwórzu domu nr 657 założył swoją firmę. 4 października 1879 r. rozpoczął pracę w swoim warsztacie.

Początkowo jego firma koncentrowała się na produkcji lamp powozowych, a następnie lamp do pojazdów silnikowych, lokomotyw i transportu kolejowego. Później firma stała się dostawcą reflektorów dla producentów krajowych i zagranicznych. 

W 1884 r. nabył ziemię w miejscowości Šenov. Dwa lata później wybudowano tam budynki fabryczne. Wiosną 1892 r. kontynuowano szeroko zakrojoną budowę fabryki, w tym części administracyjnej i mieszkalnej. Zmodernizowano również park maszynowy.

W 1898 r. Josef Rotter złożył wniosek o przyznanie mu tytułu sądowego. Wniosek nie został rozpatrzony pozytywnie ze względu na jego radykalne niemieckie poglądy nacjonalistyczne. Drugi wniosek o tytuł nadwornego wykonawcy z 1903 r. również został odrzucony. Dopiero dekret Pierwszego Hofmistera Jego Cesarskiej i Apostolskiej Mości Rudolfa Księcia von und zu Liechtenstein z dnia 10 lutego 1906 r. ostatecznie nadał tytuł "Hoflaternenfabrikant" Josefowi Rotterowi, robotnikowi fabrycznemu z Šenova.

Wynalezienie palnika acetylenowego umożliwiło Josefowi Rotterowi rozszerzenie jego programu produkcyjnego. Jego światło było dwadzieścia razy mocniejsze niż światło ówczesnych lamp naftowych. Głównym odbiorcą lamp acetylenowych było państwo, które wykorzystywało je na kolei. Ponadto firma Rottera produkowała lampy do powozów, karet i nagrobków. Po 1906 roku fabryka Josefa Rottera przeżyła kolejny rozkwit. Oprócz gamy produktów dla przemysłu motoryzacyjnego, do fabryki napływały liczne zamówienia z Wiednia. Jeszcze przed pierwszą wojną światową, jesienią 1913 roku, Rotter zatrudniał od 60 do 80 pracowników.